Ey âleme hayret nazarı ile bakmaktan ırak insan !
Ey başına nedâmet toprakları saçılası insan!
Ey zalimliğin kahrolası putunu baş köşeye koyup tapan insan !
Ey kendinden kaçan , kaçtığını zanneden, kaçmayı marifet sayan "kaçak ve kaçık " insan !
Bu gidiş nereye kadar ?
Sen bütün "alemlerin özü"
Hakikat aynasının güzeli,
Zamanın seyyahı
Sen ki Rahman'ın cc muhatabı , saadet dârı'nın tâlibisin...
Kalbinden seyretmek varken alemleri bu kaçış niye ?
Sen hub 'tan yaratılmış, sevilmiş sevdirilmiş iken bu bitmez bilmeyen nefret niye ?
Hakikatler seni adım adım takip ediyor peşini bırakmaz iken bu hayal alemine dalmakta niye ?
Nefsin zevkler içinde âlem sürüp günah denizlerinde yüzer, ruhun avazı çıktığı kadar senden yardım ister iken bu feryada kulak tıkamak niye ?
Adın aciz, benliğin yokluk ,akibetin meçhul iken kaf dağının zirvelerinde yuva yapmış, arttıkça artan bu kibir niye ?
Ey nazlı niyazlı insan !
Toparlanma, öze dönme vakti ...
Kendini sevme, alemi sevme
Hakikatı, doğruyu sevme
Sevmeyi sevme vakti ...
Kendine yolculuk yapmaya başlama vakti...
Inayet ve tevfik Allah 'tandır (celle celâluhu)
03.10.2017
Üftâdenim...
