Ey Aksa !
Yüreğinden çıkan yangının alevleri dağlarken gözlerimizi
Kim kaldırır yerlede sürünen izzetimizi ?
Yetmez mi adanan canlar, akıtılan kanlar
Ne zaman vicdanımızla başbaşa bırakırlar ?
Aksa masum birşekilde durur karşımızda
Mazlumların âhı gizlidir akan gözyaşında
Namahrem eller değmesin kutsal mihrabına
Koca Sinan'lar çıkacak gelecek yarınlarda
Gidelim ey Aksa cimri duyguların ülkesinden
Bahar kokulu kalemlerin diyarına
Yakıcı şiirler fısıldıyalım hissiz ruhlara
Bir vureyka düşsün zamanın kitabına..
Dayanmasını bilen için yaranın ne kıymeti var
Sırtımızda şaklayan terbiye kamçısı var...
Sen ey Aksa acının nazlı şahı
Semayı yırtar masum meleklerin ahı...
Bir acı bir yara yabancı değil bana
Söylenmemiş sözcüklerim yüktür sırtıma...
Sapanla atılan umuttur güzel yarınlara
Mescidi aksa koca bir ağıttır ahir zamana...
1 Mart 2009
Üftâdenim