Ey Kaçak İnsan !...

Ey âleme hayret nazarı ile  bakmaktan ırak insan !
Ey başına nedâmet toprakları saçılası insan!
Ey zalimliğin kahrolası putunu baş köşeye koyup tapan  insan !
Ey kendinden kaçan  , kaçtığını zanneden, kaçmayı marifet sayan "kaçak  ve kaçık " insan !

Bu gidiş nereye kadar   ?

Sen bütün  "alemlerin özü"
Hakikat aynasının güzeli,
Zamanın seyyahı
Sen ki Rahman'ın cc  muhatabı , saadet dârı'nın tâlibisin...

Kalbinden seyretmek varken  alemleri bu kaçış niye ?
Sen hub 'tan yaratılmış, sevilmiş sevdirilmiş  iken bu bitmez bilmeyen nefret niye ?
Hakikatler seni adım adım takip ediyor  peşini bırakmaz iken bu hayal alemine dalmakta niye ?
Nefsin zevkler içinde âlem sürüp günah denizlerinde yüzer, ruhun avazı çıktığı kadar senden yardım ister iken  bu feryada kulak  tıkamak niye ?
Adın aciz, benliğin yokluk ,akibetin meçhul iken kaf dağının zirvelerinde yuva yapmış, arttıkça artan  bu kibir niye ?

Ey nazlı niyazlı insan !

Toparlanma, öze dönme vakti ...
Kendini sevme, alemi sevme
Hakikatı, doğruyu sevme
Sevmeyi sevme vakti ...
Kendine yolculuk yapmaya başlama vakti...


Inayet ve tevfik Allah 'tandır (celle celâluhu)


03.10.2017

Üftâdenim...