Aramak...

İnsanın hayatı hep aramakla geçer; doğumdan ölüme kadar... Neyi mi arar ? Kendini ...

 Ben kimim ? Benden ne istenir ? Beni engelleyen perdelerim nelerdir ?  Kavgam kiminledir ? Dost kim , düsman kimdir ?
Sorular sorular ... Kolay değil cevaplara kavuşmak,  sukunete ermek...

Bulmak için emek vermek, gözyaşı akıtmak,  ateşler içinde yanmak gerekir ...

Aslında bu arayıştır bizi değerli kılan, bize ayna olan ... Bize bizi bulduran...

Aramak kıymetli iştir vesselam ... Kendini bulan kıymetini , acziyetini anlamış olur . Böylelikle yaratan Rabbinin büyüklüğünü idrak etmiş  olur.  Bu idrake ulaşan kulluğun sırrına ermiş olur....

Her arayan bulamaz belki ama bulanlar aramanın çilesini çeken bağrı yanıklardır.

Selam olsun bulanlara, arayanlara el uzatanlara....

Uftadenim 

 

Olabilir ......

Ne güzel ve anlamlı bir kelime "olabilir" 

Hayat bu ! Herşey  "olabilir"  

Sevmiş, sevmekten vazgeçmiş , kınamış,  başına gelmiş , merhamet etmiş,  sonra zulmetmiş,  

akılla davranırım demiş, aklını perdeler olmuş .... "Olabilir " 

Kalp kırmazmış, kırmak yerine tarumar etmiş, nankör değilmiş ama kalbi körmüş ... "Olabilir " 

Düşmem demiş , yerle yeksan olmuşta elinden tutan olmamış ..." Olabilir " 

Rabbimi unutmam demiş lakin unuttuğunu dahi unutmuş.... "Olabilir "...

Uftadenim.....