Kitap bitti ama bende bittim. ..Neyi nasıl yazacağımı bilmiyorum... Bir rüyadan uyanmış gibiyim. Sanki uzun bir rüya gördüm. Gittim gezdim, okudum, yedim ve gerisin geri İstanbul'a döndüm. Veya bir zaman makinesinde yaptığım tatlı bir tarih gezisi idi...
Suriye'de islami ilimler okuma hayali/rüyası olan bir ilim talebesi olarak, kitabın birinci kısmına vurulduğumu söyleyebilirim. Okurken aynı heyecanı, endişeyi, mutluluğu yaşadım. En önemlisi ilim için gayret etmenin tadını kitabın sayfaları arasında bir kez daha tatmış oldum...
İkinci kısımda Halep, Hama, Humus , Neva, Busra vs diğer şehirleri tanıyorsunuz. Özellikle Halep'in tarihi kalesi ve Hama'nın meşhur su değirmenlerinin tarihçelerinden etkilendiğimi ifade etmeliyim. Bu kısım ve ardından gelen 3.kısımda adım adım şehirleri turlarken, orada bulunan meydanların, tekkelerin, camilerin, medreselerin tarihini öğrenmiş oluyorsunuz.
Özellikle Şam'ın anlatıldığı 3. kısımda şehre gidip gelmiş kadar bilgi ediniyorsunuz. En önemlisi Osmanlı'nın ve diğer müslüman devletlerin bıraktıkları eserlerin genel anlamda korunduğunu gördükce insan ayrı bir seviniyor.
4.kısımda günlük hayat anlatılıyor. Adetler, sokak aralarının hikayeleri, eğitim veren okullar, cemaat oluşumları, mesai saatleri, günlük konuşulan dil vs. kıymetli ve pratik bilgiler veriyor. Kitabın son kısmı ise çok hazin. Malesef hepimizin şahit olduğu insan ve tarih katliamına ayrılmış. Suriye'de 2011'de başlayan zulmü okurken kalbiniz paramparça oluyor... Ama ne fayda....
Tüm kitap boyunca ayrıntıları ile iyice zihninize, gönlünüze kazıdığınız tarihi eserlerin savaşta tamamına yakınının harap olduğu, bazılarının ise tamamen yok olduğunu okuyunca insanın kocaman "ahhhhh" diyesi geliyor... Şu karşıdaki Kasyun dağı yıkılsın dercesine........
Şuna pişman olduğumu açıkça itiraf etmeliyim; Suriyeli hocalarımın dizinin dibine oturmadan neden bu tarz bir kitap okumadım... Onların verdikleri bazı tepkileri, söyledikleri sözleri daha iyi anlayabilirdim... Nasip 2022 yılına imiş...
Son olarak ilme ve tarihe meraklı olanlara kitabı tavsiye ederim. Çok beğendiğim nice kitapta yaptığım gibi, en kısa zamanda tekrardan okuyacağım... Suriye'nin ve diğer mazlum İslam coğrafyasının özgür olduğu günlere erişmek duasıyla...
Üftadenim
Asil ve sessizdir kaybetmek... Sahip çıkanı olmayan bir garip gibidir. Masum yüzü hüzünlüdür kaybetmenin... lakin görkemlidir, gün gelir kazanmaktan daha fazlası olur...
Görmediğini gösterir, bilmediğini öğretir, anlam katar, yol açar, gönüle akar, sineyi yakar...
Kazanmanın gürültüsünden uzakta birşeyler fısıldar...Kulak vermek gerek kaybettiğimize....
Duyalım anlatmak istediklerini....
Zira bazen kaybedince daha çok "sana ait olur" vesselam .....
Üftadenim ✒️
Hakk (cc) varken mahlukâta
Bâki hayat varken fâni hayata
Sevinç ikram olunurken noksana
Takılmamaya niyet ediyorum...
İlahi aşk dururken sûni aşklara
Güzellikler saçılmışken acılara
Kalem, kitap varken insanlara
Takılmamaya niyet ediyorum...
Gülen âti varken somurtan maziye
Samimi duygular varken salt akla
Maneviyat varken yalnız maddiyata
Takılmamaya niyet ediyorum...
Gri varken siyah ve beyaza
Nefesler sayılı iken zamana
Bir olmak varken çokluğa
Takılmamaya niyet ediyorum...
Üftadenim
