Bir Teknofest Gezisi

Bu yıl ilk defa katılmak nasip oldu Teknofest' e. 2.gün olmasına rağmen o kadar kalabalıktı ki. Genci, yaşlısı, çoluk çocuğu bir hayalin gerçek olmasına şahitlik etmek için oradaydı. Metrodan inince kalabalıkları yönlendiren bir polis memuru  "Teknofes' te gelenler bu taraftan" diye anons edince heyecan sardı. Metrelerce yürüdükten sonra artık festival alanındaydık.  Qr kodumuzu okutup alana alındık.

Harika bir altmosfer bizi karşıladı. Uçaklar, milli tanklar, helikopterler, jetler, ihalar, sihalar, uçan araba, roket.... Gökyüzünde sürekli bir hareketlilik...Gösteri yapan uçaklar... Minik droneler. Kardeşçe beraber uçup bizi selamlayan Akıncı ve Kızılelma...

Enlerimizi sayarsak:

• Heybetinden en çok etkilendiğimiz: Altay tankı

• İsimlerini en çok beğendiğimiz: Kemankeş, Gökbey, Hürjet

• Hayallerimizin sınırını en çok zorlayan: Kızılelma, Akıncı, Cezeri

Gelen insanların rahatı ve ihtiyaçları için herşey en ince ayrıntısına kadar düşünülmüştü. Mescid, çocuk bakım ve yemek alanları, seyirci tribünü... Zira onlarda biliyorlar ki bu alana gelen öyle kolay kolay gitmek istemeyecek. Biz çok fazla uzun kalamamamıza rağmen, gezerken 8 kilometreye yakın yol yürümüşüz....

Tek tek bütün stantları ziyaret ettik. Hepsinin başında halkla içiçe olan görevliler, soruları cevaplandırıyor ve minikler ile fotograf çektiriyordu. En çok dikkatimi geçen oradaki görevlilerin yüzündeki huzur, başarmış olmanın verdiği haklı gurur. Ve gözlerinin içindeki inanmışlık... Sadece hedefine kilitlenmişlik... 

İnanın icat edilenler kadar hatta daha fazla bu inanmışlık, bu hedefe kilitlenmişlik etkiledi beni.. Ülkeme olan, kendime olan inancımı arttırdı. Umutlarımı yeşertti. Hayatında bir hedefe odaklanıp var gücüyle çalışan, yolundaki engellere aldırmayan insanların neler başarabildiğini bir kez daha canlı olarak gösterdi... O yüzleri ve onlardan yansıyan inancı ve huzuru ömrümün sonuna kadar unutmayacağım...

Başka neler öğrendik:

• Hedeflerine giden yolda vazgeçmemenin ne kadar isabetli olduğunu

• Hayatında hayalleri için yaşamanın ne kadar kıymetli olduğunu

• Dini, milleti ve vatanı için gayret etmenin yaşı, zamanı ve cinsiyeti olmadığını

• İnanmanın ve çalışmanın sonuca ulaşmadaki en büyük etken olduğunu

• Hak bildiğin yolda kimsenin kınamasından korkmamayı

• Büyük hedefler için bedeni yormaktan çekinmemeyi

• Sadece Allah' a dayanmayı ve güvenmeyi

• Bir hayalin varsa bunun dahi bir nasip olduğunu

• En büyük servetimiz olan vakitleri boşa harcamamayı

• Hayatın sabır ve şükür arasındaki tatlı bir yolculuk olduğunu...........

Son olarak Ey İlim Talebesi !

Hedefini belirle.
Hayal kur.
Onun için çalış. 
Kendini tanı.
Duygularını kontrol et.
Kabiliyetini keşfet.
Sorunlar için çözüm üret.
Zorluklara teslim olma.
Vaktinin kıymetini bil.
Aklını ve kalbini selim tut. 

Zira başarıya aklı selim ve kalbi selim sahibi olmayı başarabilen insanlar ulaşır...Vesselam....

Üftadenim...

Adını Sen Koy ! ....

Imtihan mı, nimet mi ?

Zahmet mi, rahmet mi ?

Gurbet mi, vatan mı ?

Adını sen koy !....

Durmak mı, koşmak mı ?

Hakikat mı, yalan mı ?

Varlık mı, yokluk mu ? 

Adını sen koy !....

Aşk mı, takıntı mı ? 

Yâr mı, ağyâr mı ?

Kâr mı, zarar mı ? 

Adını sen koy !...

 

Acı mı, tatlı mı ? 

Dolu mu, boş mu ?

Son mu, başlangıç mı ? 

Adını sen koy !....

Uftâdenim ....
 

BİR RÜYAYI HATIRLAR GİBİ Savaştan Önce Suriye

 

Kitap bitti ama bende bittim. ..Neyi nasıl yazacağımı bilmiyorum... Bir rüyadan uyanmış gibiyim. Sanki uzun bir rüya gördüm. Gittim gezdim, okudum, yedim ve gerisin geri İstanbul'a döndüm. Veya bir zaman makinesinde yaptığım tatlı bir tarih gezisi idi...

Suriye'de islami ilimler okuma hayali/rüyası olan bir ilim talebesi olarak, kitabın birinci kısmına vurulduğumu söyleyebilirim. Okurken aynı heyecanı, endişeyi, mutluluğu yaşadım. En önemlisi ilim için gayret etmenin tadını kitabın sayfaları arasında bir kez daha tatmış oldum... 

İkinci kısımda  Halep, Hama, Humus , Neva, Busra vs diğer şehirleri tanıyorsunuz. Özellikle Halep'in tarihi kalesi ve Hama'nın meşhur su değirmenlerinin tarihçelerinden etkilendiğimi ifade etmeliyim. Bu kısım ve ardından gelen 3.kısımda adım adım şehirleri turlarken, orada bulunan meydanların, tekkelerin, camilerin, medreselerin tarihini öğrenmiş oluyorsunuz. 

Özellikle Şam'ın anlatıldığı 3. kısımda şehre gidip gelmiş kadar bilgi ediniyorsunuz. En önemlisi Osmanlı'nın ve diğer müslüman devletlerin bıraktıkları eserlerin genel anlamda korunduğunu gördükce insan ayrı bir seviniyor. 

4.kısımda günlük hayat anlatılıyor. Adetler, sokak aralarının hikayeleri, eğitim veren okullar, cemaat oluşumları, mesai saatleri, günlük konuşulan dil vs. kıymetli ve  pratik bilgiler veriyor. Kitabın son kısmı ise çok hazin. Malesef hepimizin şahit olduğu insan ve tarih katliamına ayrılmış. Suriye'de 2011'de başlayan zulmü okurken kalbiniz paramparça oluyor... Ama ne fayda....

Tüm kitap boyunca ayrıntıları ile iyice zihninize, gönlünüze kazıdığınız tarihi eserlerin savaşta tamamına yakınının harap olduğu, bazılarının ise tamamen yok olduğunu okuyunca insanın kocaman "ahhhhh" diyesi geliyor... Şu karşıdaki Kasyun dağı yıkılsın dercesine........

Şuna pişman olduğumu açıkça itiraf etmeliyim; Suriyeli hocalarımın dizinin dibine oturmadan neden bu tarz bir kitap okumadım... Onların verdikleri bazı tepkileri, söyledikleri sözleri daha iyi anlayabilirdim... Nasip 2022 yılına imiş... 

Son olarak ilme ve tarihe meraklı olanlara kitabı tavsiye ederim. Çok beğendiğim nice kitapta yaptığım gibi, en kısa zamanda tekrardan okuyacağım... Suriye'nin ve diğer mazlum İslam coğrafyasının özgür olduğu günlere erişmek duasıyla...

Üftadenim

RAVİ - Hicri İkinci Yüzyılda Bir Muhaddisin İlim Serüveni-

Muhammet Enes Topgül hocanın yazdığı "Ravi"  kitabını isminden etkilenip ilk gördüğüm anda  aldım . Ama yanılmadım elhamdulillah . Hadis ilmine, hadis râvilerine, hadis alma yollarına meraklı olanlara tavsiye ederim. Uslubu farklı olmakla beraber sürükleyici idi. Özellikle hadis metinlerini okurken sıklıkla telaffuz ettiğimiz ravilerin isimlerini kitapta görünce çok heyecanlandığımı söylemeliyim ...

Allah Rasulu'nun hadislerini ögrenmek, ezberlemek ve  yazmak için gece gündüz deve sırtında şehirden şehire seyahat eden muhaddislere çok şey borçluyuz. Kitabı okuyunca bunu iliklerime kadar hissettim. Bize düşen hadis metinlerini hala devam eden icazet usulu ile öğrenmek, amel etmek ve öğretmek... Hepsinden de öte dualarımızda muhaddislere de yer açmak vesselam...

Üftadenim...

Kaybetmek....

Asil ve sessizdir kaybetmek... Sahip çıkanı olmayan bir garip gibidir. Masum yüzü hüzünlüdür kaybetmenin... lakin görkemlidir, gün gelir kazanmaktan daha fazlası olur...

Görmediğini gösterir, bilmediğini öğretir, anlam katar, yol açar, gönüle akar, sineyi yakar...

Kazanmanın gürültüsünden uzakta birşeyler fısıldar...Kulak vermek gerek kaybettiğimize....
Duyalım anlatmak istediklerini....
Zira bazen kaybedince daha çok "sana ait olur"  vesselam .....

Üftadenim ✒️

İkilemde Kalmak....

Gönlümde bir ateş var;
kimileri söndürmek için su taşır ,
kimileri harlamak için kor....
 
Söndüre söndüre,  yakıla yakıla canhıraş

Kazananı, kaybedeni bilinmeyen bir savaş...

Ikilemde kalmak, ikilemde bırakılmak...

İkilerimizi , ikilemlerimizi bire indir , Tevhide erdir Ya Ehad  (cc) .... 

Uftadenim 

 

Niyet ediyorum (1)

 

Hakk (cc) varken mahlukâta
Bâki hayat varken fâni hayata
Sevinç ikram olunurken noksana

Takılmamaya niyet ediyorum...


İlahi aşk dururken sûni aşklara
Güzellikler saçılmışken acılara
Kalem, kitap varken insanlara

Takılmamaya niyet ediyorum...

Gülen âti varken somurtan maziye
Samimi duygular varken salt akla
Maneviyat varken yalnız maddiyata

Takılmamaya niyet ediyorum...

Gri varken siyah ve beyaza
Nefesler sayılı iken zamana
Bir olmak varken çokluğa

Takılmamaya niyet ediyorum...

Üftadenim